Noong nasa Florence, Italy ako nung isang taon, naligaw ako at nakasakay ako sa isang bus na konti ang pasahero. May mag-asawang Pilipino na sumakay din sa bus at kasama nila ang kanilang anak na tatlo o apat na taong gulang. Nagulat ako na Tagalog ang salita nila sa bata. At tinuturuan pa nila na huwag kalimutan na magmano kay Lola pagdating nila sa bahay. Di lang iyon. Itinuro pa nila ang isang binatilyo na may hawak na bote ng beer sa loob na bus. Tinanong nila ang bata kung gagawin ba niya yun paglaki niya. Sumagot naman ang bata na hinding-hindi siya iinom ng alak kahit na malaki na siya.
Do ko alam kung matutupad ng bata ang pangako niya. Pero humanga ako sa mga magulang niya na patuloy na itinuturo sa kanilang anak ang mga mahahalagang bagay na natutunan nila sa Pilipinas kahit nasa ibang bansa na sila. Siguro natutunan din nila ito sa kanilang mga magulang.
Paano nga ba tayo makatitiyak na ang mga pinahahalagahan natin ay mananatili kahit wala na tayo? Ipasa natin ito sa mga bata. Victoria L.
Pagninilay: Naniniguro ba tayo na kung ano man ang mahalaga sa atin ay naipapasa natin sa mga sumusunod na henerasyon?
Sana nawa'y ang mga biyaya ng ibinigay Niyo sa akin ay maipasa ko sa iba.
Do ko alam kung matutupad ng bata ang pangako niya. Pero humanga ako sa mga magulang niya na patuloy na itinuturo sa kanilang anak ang mga mahahalagang bagay na natutunan nila sa Pilipinas kahit nasa ibang bansa na sila. Siguro natutunan din nila ito sa kanilang mga magulang.
Paano nga ba tayo makatitiyak na ang mga pinahahalagahan natin ay mananatili kahit wala na tayo? Ipasa natin ito sa mga bata. Victoria L.
Pagninilay: Naniniguro ba tayo na kung ano man ang mahalaga sa atin ay naipapasa natin sa mga sumusunod na henerasyon?
Sana nawa'y ang mga biyaya ng ibinigay Niyo sa akin ay maipasa ko sa iba.
No comments:
Post a Comment