May mga taong lulong sa alak at droga. Ako, lulong ako sa pagtanggap at pagsang-ayon ng ibang tao. Hindi ba kabaliwan?
Sa loob ng maraming taon, ito ang mga iniisip ko pag gising ko pa lang: Galit kaya si Juli sa akin? Baka naman akala niya siya ang tinutukoy ko sa "talk" ko kahapon. Eh si Mario kaya. Mukhang galit din siya sa akin. Kailangang kausapin ko siya. Si Karla rin. Kaya siguro di na siya dumadalo sa prayer meeting dahil ayaw na niya sa akin. At parang lasong na nanunugot sa kaibuturan ng aking kaluluwa, damang-dama ko ang kahihiyan. Nahihiya ako na ipinanganak pa ako sa mundong ito.
Ngayon naiintindihan ninyo na kung gaano ako kabaliw?
Talagang malala na di ba? Pero unti-unti na akong pinagagaling ni Hesus. Di pa man lubusan, pero araw-araw kong tinatanggap ang Kanyang pagmamahal. Natutunan ko na rin na "pagpagin ang alikabok sa aking paa," at harapin ang aking kahihiyan, na tinatawanan ko na lang.
Ikaw, kailangan mo rin bang matutunang iwaksi ang pagtanggi ng iba? Bo S.
Pagninilay: Kung tama ang ginagawa mo, di ka magugustuhan ng iba. Kaya kung gusto ka ng lahat ng tao, may hindi tama!
Panalangin: Turuan N'yo ako, Panginoon, na mamuhay sa pag-ibig N'yo at hindi sa pagtingin ng ibang tao.
No comments:
Post a Comment