Sama-sama kami at nagyayakapan para di kami umiyak. Misa ng lamay ng aming ina. Magkahawak kami habang nagdasal kami ng Ama Namin. Di na namin kayang pigilin ang aming mga luha. Gusto ko man bigkasin ang mga salitang, "Sundin ang loob Mo," ay di ko magawa. Mahirap talagang sundin ang kalooban ng Diyos!
Nang dumating ang unang Pasko na di namin kasama si Mommy, muli kaming nagsama-samang magkakapatid at sinikap na naman naming huwag umiyak. Subali't di namin napigilan ang pagluha nang awitin namin ang Ama Namin. "Panginoon, masakit pa rin sundin ang loob Mo."
Apat na taon na ang nakararaan. Bumabalik-balik pa rin ang sakit at lungkot ng pagkawala ni Mommy. Pero may liwanag at kaligayahan na rin. Higit akong naging matatag na tanggapin ang paglisan niya. Naiintindihan ko na tinawag na siya ng Panginoon para mamahinga. At alam Niya na pag wala na si Mommy, magiging mas malakas ako at mas matatag.
Salamat, Panginoon, sa kalooban Mo. Tess VA.
Pagninilay: Kahit na masakit sundin ang kalooban ng Panginoon, gawin mo ito upang matuto kang maging lalong matatag.
Salamat, Panginoon, sa kalooban Mo.
Nang dumating ang unang Pasko na di namin kasama si Mommy, muli kaming nagsama-samang magkakapatid at sinikap na naman naming huwag umiyak. Subali't di namin napigilan ang pagluha nang awitin namin ang Ama Namin. "Panginoon, masakit pa rin sundin ang loob Mo."
Apat na taon na ang nakararaan. Bumabalik-balik pa rin ang sakit at lungkot ng pagkawala ni Mommy. Pero may liwanag at kaligayahan na rin. Higit akong naging matatag na tanggapin ang paglisan niya. Naiintindihan ko na tinawag na siya ng Panginoon para mamahinga. At alam Niya na pag wala na si Mommy, magiging mas malakas ako at mas matatag.
Salamat, Panginoon, sa kalooban Mo. Tess VA.
Pagninilay: Kahit na masakit sundin ang kalooban ng Panginoon, gawin mo ito upang matuto kang maging lalong matatag.
Salamat, Panginoon, sa kalooban Mo.
No comments:
Post a Comment