Friday, February 23, 2007

Laging Narito

May isang punto sa buhay ko na ayoko nang gumawa ng mabuti. Bakit? Dahil hindi naman yata nakikita ng Panginoon ang mga ginagawa kong kabutihan!

Nagbibigay ako ng limos.
Tinutulungan ko ang aking mahihinang estudyante.
Tinutulungan ko ang mga ulila.
Nagdarasal ako.

Ngunit sa kabila ng lahat ng ginagawa ko, halos di ko na maiahon ang sarili ko sa mga problema. Hindi na yata makatarungan ito.

Subalit bigla kong naalala, nilikha tayo ng Diyos dahil sa Kanyang kabutihan at pagmamahal. Nang sa gayon, ang lahat ng ginagawa kong mabuti ay di nanggagaling sa aking sariling kalakasan, kundi sa Kanya rin nagmumula. Naging kasangkapan lamang ako ng Kanyang kabutihan. Dapat akong mahiya! RosAnn J.

Pagninilay: Pinagmamasdan ka ng Diyos. Damhin mo ang kanyang pag-ibig.

Huwag N'yo pong hayaang ako'y makalimot na lagi Ninyo akong pinagmamasdan.

No comments: