Walang Sisihan

"Ikaw kasi! Nakalimutan mo kung saan mo inilagay ang parking ticket!"

"Dapat mas maaga kang nagising."
"Bakit ba di mo magawan ng paraan?"

Madalas kong nahuhuli ang sarili kong sinisisi ang ibang tao. Kung tutuusin, napakaliit lang naman ang nagawang kamalian; pero sira na ang buong araw ko, Hindi ko na napapansin ang masayang biyahe, masarap na pagkain, o anumang maari kong matutunan sa kakaibang karanasan. Napapako na ang atensiyon ko sa aking galit at pagkainis.

Marahil ay ganito
rin ang kundisyon ng mga alagad ni Hesus habang ipinaaalala Niya sa kanila na kailangan nilang mag-ingat sa "lebadura ng mga Pariseo at Herodes." Nakatuon kasi ang mga isip nila doon sa tinapay na naiwan at kung sino ang nakaiwan nito. Abala silang nagsisihan at nagtuturuan.

At dahil dito, di tuloy nila naintindihan kung ano ang mensahe ng Panginoon. Parang ako talaga! Ariel D.

Pagninilay: Sabi siguro ni Hesus: Oo na, may nakalimot sa tinapay pero pinuno ko naman ang pagkukulang, di ba?

Panalangin: Panginoon, higit pa sa mga milagrong ginawa Ninyo sa aking buhay, ang pagnanais Ninyong matuto akong iwaksi ang mga walang kwentang bagay upang higit kitang mapakinggan.